Dag 15: Gretna Green – Amblesite

Ik had het weerom bij het goede eind met deze B&B. Vriendelijke eigenaars, een goede & verzorgde kamer en een lekker ontbijt. Bij mijn vertrek wilde hij nog een foto van mij voor zijn blog. Omdat hij mijn naam niet kan uitspreken (dat bleek al verschillende keren deze reis) zal hij mij “the Stig” noemen. Ik ben oprecht vereerd!

Van gisteren zag ik al de bergtoppen van de lake district liggen. Ze lonkten naar mij, doch wat verscholen tussen de wolken. Vandaag was het weer stukken beter maar jammer genoeg verstopten de bergtoppen zich nog steeds tussen de grijze en soms erg dreigend wolken.

De bergen van de lake district zie je van ver al lang naderen. Maar al bij al rijdt je vanaf mijn kant maar geleidelijk omhoog. Dat wil echter niet zeggen dat ik ze niet voelde hoor....

Jammer is wel dat ik, eenmaal in de bergen (eigenlijk heuvels maar het lijkt stoerder als ik spreek over bergen) een lang stuk (de laatste 15km ongeveer) op een héél drukke weg reed. Er bleken wel fiets- en wandelpaden naast de weg maar ik vond de ingang niet of de stukken die ik zag waren weer offroad vreesde ik. Voordeel van de gekozen weg is – voor mij dan toch – dat ze niet echt de toppen aandoet maar de vallei en de meren volgt.

Tegen 16u30 ben ik aangekomen in de jeugdherberg van Ambleside. Ik koos weer voor een dak boven mijn hoofd omdat ik de hele dag toch dreigende wolken heb zien hangen. Hoewel ik vandaag geen druppel heb gevoeld, zouden die wolken vanacht wel eens tot uiting kunnen komen...

De jeugdherberg licht vlak aan het meer. Gezien het nog vroeg was kreeg ik een zot idee: overzwemmen (en terug). Het bleek te mogen dus heb ik het gedaan. Ik moest wel oppassen in het terugkeren voor een toeristenboot merkte ik, maar ik ben er zonder kleerscheuren terug uitgeraakt.

's Avonds deed ik nog een wandeling naar het toch wel zéér toeristische Ambleside (vandaar al die drukte op de weg) om iets te gaan eten en daar ben ik rustig aan mijn blog begonnen.