Dag 17 - Haven en zeebaars

In het nieuwe appartement heb ik goed geslapen, langer dan ik eigenlijk gewild had maar het heeft deugd gedaan. Eigenlijk zou ik vragen om de wasmachine te mogen gebruiken maar dat zou dan voor vanmiddag zijn. Ik wil de dagen in Willemstad op zo’n manier spreiden dat ik tot in de late middag op stap ben. Zo heb ik nog de late middagzon om aan het zwembad te vertoeven.

Ik zou ’s morgens naar de markt (nieuwe en oude) gaan en wat rondslenteren en genieten van de kleurige huizen en de sfeer om dan ’s middags een toer in de haven te doen. Eerst wilde ik nog een geleide wandeling door de stad regelen voor morgen. Uiteindelijk heb ik het kunnen regelen voor de volgende dag om half negen. Zo dacht ik verstaan te hebben maar later zou ik eraan twijfelen. Ik kon het ook niet meer terug gaan vragen want ondertussen was een nieuwe shift gestart in het informatiecentrum waardoor ik wel verplicht was zeker vroeg op te staan morgen.

Op weg naar de markt kwam ik de eigenaars van mijn appartement tegen en heb ik mijn plannen veranderd en hebben we geproefd van het tof pleintje, een drankje en het voetbal.

Vanaf de middag kon ik weer mijn plan aanvangen. Ik zou gaan eten in een restaurant aan de waterkant in een idyllisch palmterras. Het uitzicht was zalig en het eten (the catch of the day: zeebaars) was heerlijk klaargemaakt. Terwijl ik at zag ik de volgende slachtoffers aan mijn zijkant in de zee zwemmen: barracuda’s.

’s Middags had ik nog een rondvaart in de haven en een bezoek aan het maritiem museum gepland. Hoewel het oorspronkelijk mijn voorkeur niet wegdroeg werd het wel sterk aangeraden. Ik moet zeggen dat het wel interessant was. De haven van Willemstad blijkt de vijfde grootste haven van de wereld te zijn (hebben ze mij daar toch wijsgemaakt) en het is een natuurlijke haven (qua diepte). Tijdens de rondvaart werd over de activiteit verteld, in het museum kwam de geschiedenis van de haven en in uitbreiding die van Curaçao in de kijker.

Ik kon een betere bus regelen vandaag. Gisteren vroeg ik vanuit oriëntatie of de bus de universiteit van Curaçao aandeed, de chauffeur antwoordde positief en bracht mij via een grote omweg (gevolgd op Google Maps) tot slot aan de totaal andere kant van het domein van de universiteit (met wandeling tot gevolg. Vandaag was ik specifieker en vroeg naar de dichtstbijzijnde supermarkt bij Julianadorp. Ik werd er letterlijk naast afgezet. Ik had nog de tijd om mijn kleren te wassen in de wasmachine en ik heb de rest van de middag nog kunnen spelen in het zwembad. Mijn bedoeling was om te lezen maar de kinderen hadden daar anders over beslist…

Na het eten was ik nog uitgenodigd op het terras van Caroline en Kasper (eigenaars van het appartement) en zo werd het een gezellige avond.