Dag 18 - Afscheid met vuurwerk

Gisteren had Kasper me gevraagd of hij mee mocht op de gidstour die ik had geregeld. Ik had daar absoluut geen probleem mee. Hij kan er toekomstige toeristen mee wegwijzen, en ik ben niet alleen.

Het gemak is dat ik niet met de bus moest, en dus – om zeker op tijd te zijn – gigantisch te vroeg zou moeten vertrekken.

We kwamen aan op het afgesproken punt, mooi op tijd maar, zelfs met academisch kwartiertje, was er geen gids te zien. Ik vreesde dat ik mis-gehoord had en dat ik er dus pas een uur later had moeten staan. Kasper stelde voor nog even rond te wandelen en een koffie te drinken op een van de pleintjes. Toen we later terug kwamen aan de afspraakplaats, was daar nog steeds geen gids dus werd een nieuwe gebeld.

We hebben het wel getroffen met die vrouw. Ze is een dochter van een Nederlandse vrouw en een Antilliaanse man. Ze woont reeds lange tijd op Curaçao en brengt haar kennis op een gemoedelijke manier over. Eerst vroeg ze wat we al zagen en nog wilden zien en later zei ze ook dat ze haar rondes altijd wat afstemt op wie ze voor zicht heeft. Ik weet niet hoe ze ons zag maar tijdens de tour zagen we op de markt siroopjes met zogezegd geneeskundige krachten. Bij een van de siroopjes ben je al op slag genezen als ze het zelfs maar voorstellen om te nemen (zo slecht smaakt het). Maar ze toonde ons ook waar je aan drugs komt (alles is er heel goedkoop te krijgen). En we kwamen te weten waar je moet zijn om met jeuk terug naar huis te gaan (geen verdere info hierover). Het was toch een goede gids en ze toonde ons ook interessante plaatsen en vertelde interessante weetjes. Een doel heb ik niet kunnen waarmaken. Ik zou Kasper tonen welke bus ik nam van het centrum naar hun appartement maar de gids vond het zielig dat we met de bus moesten dus heeft ze ons gewoon naar huis terug gevoerd.

Ik was ’s middags al vroeg terug thuis. Na het eten vulde ik de middag relaxed met spelen in het zwembad, lezen en schrijven. Mijn gezicht wat een rijpe tomaat maar ik heb een truckje die ik ’s morgens bij de gids had geleerd uitgeprobeerd. Ik heb uit het blad van de Aloë Vera plant het sap uitgeduwd en over mijn gezicht gesmeerd. Na een half uurtje inwerken zou – volgens de gids – alles weg zijn, je zou bruin zijn en geen pijn hebben. Laat ons zeggen dat ik na het half uurtje intrekken en een douche geen ongemakken meer had aan de knalroodheid…

’s Avonds ging ik terug naar Willemstad (was aangeraden door de gids). Op donderdag zijn de winkels ’s avonds langer open en zijn heel wat straatmuzikanten. Het noemt ‘Thursday vibes’ (ofzo, als ik me goed herinner). Het was ook echt gezellig maar je mag niet de Gentse feesten of een straatfestival van Avignon verwachten. Niet dat ik dat deed maar zo klein had ik het ook niet verwacht: het omvatte een blokje rond. Een gezellig straatevent met vuurwerk incluis, zorgde voor een mooie laatste avond op Curaçao.