Dag 17: Hawes – Osmotherley

13 september 2016 - Osmotherley, Verenigd Koninkrijk

Deze morgen goed opgestaan maar het ontbijt was wel maar wat povertjes. Er was wel toast, Englisch breakfast, joghurt en fruit enzo. Ik moet echt verwend geweest zijn de vorige keren. Vanmorgen was mijn lichaam ook een beetje moe. Ik had als het ware niet echt zin om te vertrekken. Ik heb me er wel over gekregen en ben goed vertrokken.

Het begon onmiddellijk weer klimmend om uit dat dal te geraken maar het viel allemaal wel goed mee. Ik reed wel op een horrorweg. In het begin was ik verontwaardigd dat ik op nog geen 20m drie dode, aangereden konijnen zag liggen. Op den duur kon ik echter de tel niet meer bijhouden. De weg was een slachtveld. Dat duurde zeker bijna heel de morgen. Naast konijnen zag ik ook dode fazanten en een dode wezel. Het was verschrikkelijk. Tegen de middag zag ik wel een paar levende wezels en in de namiddag veel levende fazanten. De konijnen lijken me echter allemaal uitgestorven in de regio want ik zag er geen rondhuppelen.

De weg was vandaag zeker goed te doen. Ik kon goed vorderen. Ik merk weer een verandering in landbouwactiviteit. Van dierenteelt merk ik een overgang naar kweken van gewassen. Het levert mooie zichten op.

Zoals verwacht werd het einde weer loodzwaar. North York Moors National park maakte maar de laatste 15km echt deel uit van mijn tocht maar ik heb het wel gemerkt. Ik ben zelfs aan de laatste echte klim van de dag niet begonnen met de fiets. Vanuit het dal steeg de weg in een ondoenlijke hellingsgraad recht voor me uit. Er was ook geen asfaltweg maar een verharde kiezelweg. Ik heb de anderhalve kilometer tot de top gewandeld. Ben zelfs zo verschillende keren moeten stoppen om uit te blazen. Zo zwaar was het. Het gebrek aan schaduw en de schroeiende zon speelden hier ook in mee.

Dit opent de weg naar mijn commentaar over het weer vandaag: het was ongelofelijk warm vandaag. Er was amper een wolkje te bespeuren, zelfs niet rond de bergen. Hoogstens was zo'n zomers sluiertje te zien. Gezien het vannacht ook nog droog zou blijven besloot ik om op een camping in een tent te slapen.

Tijdens een wandelingetje in het dorp, een gezellig dorpje overigens, maar niets te doen. Vond ik een kerkje, verscholen achter een paar huizen. In dat kerkje was een vrouwenkoor aan het repeteren. Ik besloot even te luisteren naar het koor in dat kerkje. Ik schreef er ook deze blog. Het kerkje is mooi van buiten en vanbinnen. Het moet heel leuk zijn om hier in te repeteren met een koor. Doch, het koor zelf moet nog veel repeteren. Ik vermoed dat het om een eerste lezing gaat...

Foto’s