Dag 8 of dag 2 in Edinburgh

Mijn excuses voor het jammeren over een hostel, maar vanacht was zelfs het doorslapen niet mogelijk voor mij. Rond 3u 's nachts kwamen drie kamergenoten binnen in de kamer. Ze waren wel zo attent om niet het licht aan te steken maar vergaten dat je best fluistert als er anderen in de kamer slapen. Beter nog is niets zeggen want fluisteren is bewezen als even storend als het niet stil gebeurd. Ik had de indruk dat ze gewoon geen respect hadden voor de drie reeds slapende kamergenoten. Ik vermoed dat ze van de fameuze bar-tour door Edinburgh komen (met gratis drank in zeven bars edm). Ik heb op een bepaald moment wel gevraagd of ze willen fluisteren en dat hebben ze dan toch geprobeerd... uiteraard waren ze na mij ontbijt nog diep in dromenland. Een van hen lag zelfs in een positie waar ik zelfs niet in slaap zou geraken (nog niet de eens de helft van zijn bed was bezet). Van mijn ontbijt gesproken. Ik heb vandaag voor het eerst deze reis een English Breakfast gekozen. Met de witte bonen erbij. Deed echt vreemd aan maar ik heb het opgekregen. Je moet namelijk weten dat ik door de week amper een stuk fruit opkrijg voor ik naar het werk vertrek. In het weekend, als ik tijd heb lukt een ontbijt met brood of koeken. Nu had ik worst, spek, eieren, edm.

Ik wist niet echt wat ik wilde doen vandaag maar het was prachtig weer dus ik wilde mijn tijd echt niet binnen doorbrengen in een museum. Ik besloot dan maar te gaan wandelen in het vulkanisch gebergte rond Edinburgh of beter, waaruit Edinburgh bestaat. De wandeling startte bij plaatsen die ik gisteren had bezocht, maar te donker waren om foto's van te trekken (op dat moment). Ze lagen toch op de weg naar de heuvels.

De heuvels zelf waren mooi om op te wandelen. Alleen lijken het niet heuvels maar echt klimgebergte. Daarbij kwam nog eens dat het prachtig en warm weer was en – het ergste – geen wind. Ik weet weer dat ik kan zweten. Jammer is dat er zoveel touristen ook geinteresseerd zijn in die bergen en dat die niet in stilte kunnen genieten van de omgeving. Er waren ruim mogelijkheden om op de verschillende toppen boven te komen maar op het eind waren er toch die luidruchtige touristen die meer geinteresseerd zijn in de foto op de top dan de weg naar de top.

Eenmaal terug beneden had ik besloten gewoon een andere weg terug naar het centrum te nemen. Zo kan ik gewoon rondkijken en kijken naar de mensen die er gewoon zijn/ leven, niet de touristen. Onderweg deed ik een terasje en het was onverstaanbaar zalig. Een collega van mij waarschuwde mij voor mijn reis, dat ik zou uitgeregend zijn, maar dat is op heden nog niet gebeurd (kan natuurlijk wel nog gebeuren) maar dat zou vandaag zeker ook niet gebeuren!

Eenmaal terug in het centrum passeerde ik een touristenwinkeltje en ik moet zeggen, ik heb een fout van gisteren rechtgezet. De gids die gisteren de underground deed raadde heimelijk een andere organisatie aan omdat ze een grotere oppervlakte aan underground hebben. En net aan die organisatie (Mercattour) wandelde ik nu toch wel voorbij zeker. Ze hadden zelfs nog historische wandelingen vandaag en bij doorvragen bleek dat het zonder animatie was... ik heb me laten verleiden om bij dit prachtige weer toch weer ondergronds te gaan.

Ik moet zeggen, het was de moeite vandaag (en gisteren weggegooid geld). Kim, de gids heeft het fantastisch gedaan. Wel weer met de nodige spannende ondertoon maar niet overdreven deze keer. We kregen uitleg over het hoe en waarom van de ondergrondse locaties (een brug met pijlers waar onmiddellijk rond en tegen is gebouwd). Maar ook het vervolg en verder gebruik van die ruimtes. Het was ontdaan van de meeste aanwijzing dat er geesten zouden dwalen (al is het wel vernoemd) maar ik moet zeggen dat ik wel getuige ben geweest van een vreemd gebeuren. De meesten van de groep waren weg, ik was achtergebleven om wat foto's te nemen net als een amerikaan. Hij riep plots zijn vrouw om lichtflitsen te tonen op zijn GSM terwijl hij foto's nam. Zijn vrouw schudde hem af als “stop met zeveren, dit is niet leuk”, het rare is dat ik het ook op zijn toestel zag. Hij leek er echt niet om te doen. Ik geloof bijna in paranormale zaken. Ik kwam wel wat paranoidaal uit die kelders...

ik liet het niet aan mijn hart komen en hield me aan een ander voornemen dat ik me nog had genomen: Haggis eten. Je moet niet lang zoeken naar pubs die het serveren. Dicht bij mijn hostel vond ik er een en heb het besteld. Het was mooi geserveerd. Ik had verwacht een soort raarvormige worst te krijgen maar het bleken drie min of meer harde kwakjes op een bord. Het rechtse was duidelijk aardappelpuree, het linkse was een wortelpuree. In het midden iets niet definieerbaar, dat moest de Haggis zijn. Ik besloot onmddellijk puur te proeven en ik moet zeggen... het was best lekker. Het smaakt naar bitterballen maar dan zonder de korst natuurlijk. Ik heb de pla met smaak opgegeten.

Mijn avond bestond uit kleren wassen. Morgen vertrek ik weer met de fiets en ik wilde in alle rust de avond doorbrengen voor ik morgen weer fiets (ik heb trouwens mijn tocht weer wat verlengd). Morgen rijd ik dus weer in vers gewassen kledij. Wie weet hoelang je dat zal ruiken (zeker als het weer van vandaag aanblijft)