Dag 5: Lehe - Harburg

Zoals het betaamt bij wildkamperen ben ik verschillende keren wakker geworden. Dit was echter niet door natgeregend te worden (zoals ik gisteren al schreef). Ik lag immers perfect afgeschermd van regen en wind. Ik kon het alleen goed horen (een paar keer vannacht). Wel ben ik één keer wakker gemaakt... door een kitten. Die wilde er waarschijnlijk schuilen voor de harde regen, maar schreeuwde het uit toen het zag dat de perfecte schuilplaats al bezet was. Ik wilde wel een beetje opschuiven maar het liep weg...

De rit zelf startte weer regenachtig. Er was echter een erger probleem: sinds gisteren lijkt het weer ook op mijn darmen te zijn geslagen. Winderig maar vooral met buien, dus ik kan de wind niet z'n vrije gang laten gaan... Kwestie van af en toe eens te stoppen voor een koffie of frisdrank.

Het landschap was weer eens anders. Het doet me wat denken aan de Vlaamse Ardennen maar dan veel uitgestrekter. Jammer genoeg voor mij start ook het glooiende landschap. Het valt echter best mee en af en toe helpt de wind me een beetje. Ook de huizen zijn weer anders. Hier zijn het vooral van die huizen met houten geraamtes opgevuld met stenen, die opvallen.

Het valt me wel op dat ik als het ware een reis door europa maak, maar dan een speciale: een met allemaal look-a-like steden. Ik was gisteren al in Zurich, vandaag deed ik ook nog Hasselt en daarna in Brest. Jork passeerde ik van op afstand...

Vanavond ben ik geland in Harburg (neen geen typfout). Ik zou vanavond toch niet meer door/ over Hamburg geraken en ik vermoedde dat ik de kostprijs van een hotel kon drukken door te slapen in de voorstad. Ik wil in Hamburg immers niet onder een brug of in een bushokje overnachten. Ik ben terecht gekomen in een ouwbollig hotelletje met een toilet op de gang. Er is een douche op de kamer maar die durf ik niet te gebruiken, dus ook maar die op de gang. Op de kamer staat een kleine TV (waar je waarschijnlijk moet op slaan om kleur te krijgen). Maar het wordt gerund door een heel vriendelijk Turks ouder echtpaar dat constant lijkt te kibbelen tegen elkaar maar heel vriendelijk is tegen mij. (Terwijl ik dit schrijf is de man bezig de vijzen in de banken harder aan het aanschroeven)